Hulp bij rouw en verliesverwerking – De 5 fases

De 5 fasen van rouw en verliesverwerking zijn: 1. Ontkenning en isolatie; 2. boosheid; 3. Beding; 4. Depressie; 5. Acceptatie. Mensen die rouwen, gaan niet per se door de fasen in dezelfde volgorde of allemaal ervaren.

De stadia van rouw en verliesverwerking zijn universeel. Het rouwen treedt op als reactie op een terminale ziekte van een individu, het verlies van een naaste, of tot de dood van een gewaardeerd wezen, mens of dier.

De dood van je geliefde kan je inspireren om je eigen gevoelens van sterfte te evalueren. In elk stadium komt er een gemeenschappelijke draad van hoop op: Zolang er leven is, is er hoop. Zolang er hoop is, is er leven.

Veel mensen ervaren niet de stadia van verdriet in onderstaande volgorde, wat heel normaal is.

1. Ontkenning & Isolatie

De eerste reactie op het leren van de terminale ziekte, het verlies of de dood van een geliefde is de realiteit van de situatie te ontkennen. “Dit gebeurt niet, dit kan niet gebeuren,” denken mensen vaak. Het is een normale reactie op het rationaliseren van overweldigende emoties. Het is een verdedigingsmechanisme dat de onmiddellijke schok van het verlies ophoudt. We blokkeren de woorden en verbergen de feiten. Dit is een tijdelijke reactie die ons door de eerste golfpijn draagt.

2. boosheid

Aangezien de maskerende effecten van ontkenning en isolatie beginnen te dragen, komt de realiteit en de pijn weer op. We zijn niet klaar. De intense emotie wordt afgeweken van onze kwetsbare kern, doorgegeven en uitgedrukt in plaats van woede. Woede kan gericht zijn op onze stervende of overledene geliefde. Rationeel weten we dat de persoon niet beschuldigd wordt. Emotioneel kunnen we de persoon echter kwetsen om ons pijn te veroorzaken of om ons te verlaten. We voelen zich schuldig aan boosheid, en dit maakt ons boos.

3. Beding

De normale reactie op gevoelens van hulpeloosheid en kwetsbaarheid is vaak een noodzaak om de controle terug te krijgen.

• Als we eerder medische hulp hadden gezocht …
• Als we maar een tweede mening van een andere dokter krijgen …  
• we alleen hadden geprobeerd een beter persoon te zijn tegen hen …

In het geheim kunnen we een afspraak maken met God of onze hogere macht in een poging om de onvermijdelijke uit te stellen. Dit is een zwakkere verdediging om ons te beschermen tegen de pijnlijke realiteit.

4. Depressie

Twee soorten depressies zijn geassocieerd met rouw. De eerste is een reactie op praktische implicaties met betrekking tot het verlies. Droevigheid en spijt overheersen dit soort depressie. We maken ons zorgen over de kosten en begrafenissen. Deze fase kan worden vergemakkelijkt door eenvoudige verduidelijking en geruststelling. We kunnen wellicht een beetje behulpzame samenwerking en een paar vriendelijke woorden nodig hebben.

Het tweede type depressie is subtieler en, in zekere zin, misschien meer privé. Het is onze rustige voorbereiding om te scheiden en onze geliefde afscheid te bieden. Soms alles wat we echt nodig hebben is een knuffel.

5. Acceptatie

Het bereiken van dit stadium van rouw is een cadeau dat niet aan iedereen wordt toegekend. De dood kan plotseling en onverwacht zijn of we zullen nooit meer dan onze woede of ontkenning zien. Het is niet noodzakelijkerwijs een teken van moed om het onvermijdelijke te weerstaan ​​en onszelf de kans te ontzeggen om onze vrede te maken. Deze fase wordt gekenmerkt door terugtrekking en rustig. Dit is geen periode van geluk en moet onderscheiden worden van depressie.

Heeft u vragen over het rouwproces of ervaart u verdriet waar u niet mee kunt omgaan? U kunt altijd terecht bij een psychologenpraktijk die u zal helpen. Lees hier meer over rouw en verliesverwerking.