Waarom het ene kunstaas vangt en het andere niet of nauwelijks

Menig roofvisser zal herkennen dat hij of zij een favoriet stuk kunstaas heeft. Dat ene stukje kunstaas is waarschijnlijk uit het verleden een goede vanger gebleken. Toch is het niet gelukt om dat met een ander kunstaas te evenaren, vanwaar bijna automatisch weer hetzelfde kunstaas wordt gegrepen bij de volgende sessie. Maar is dat wel zo logisch?

Waarom het ene kunstaas wel vangt en de andere niet of nauwelijks heeft onder meer te maken met de kwaliteit van het kunstaas. Deze kwaliteit vertaald zich in het imiteren van een vluchtende en of zieke vis. Hoe beter dit een echte vis kan benaderen, hoe makkelijker het aas wordt opgenomen, aldus de algemene beschouwing. In de praktijk blijkt dit vaak complexer. Hoe kan het zijn dat een blinkertje of lepel dan zo goed vangt. Zelfs geheel witte, zwarte of fel gele pluggen en jerkbaits worden graag gepakt door de snoek. Deze lijken echter maar beperkt op een echte vluchtende aasvis. Zo een voorbeeld.

In het verleden heb ik met een bijna echte plug van Hester verschillende mooie snoeken hier in de polder gevangen. Daarnaast ook enkele volgers met veel interesse gezien, maar helaas was de uitstaande lijn te kort om de snoek te verleiden snel te happen. Dit polderwater kent zich door veel hoekjes en kleine bruggen met helder water. Tijdens grondwerkzaamheden, was dit slotenstelsel van de ene op de andere dag behoorlijk troebel geworden. Met veel actieve aasvisjes in de sloten ging ik weer met veel vertrouwen op pad. Na 2 uur nog niet eens een flauwe aanbeet. Niets! Ondanks dat een enkele snoek wel zichtbaar aan het jagen waren. Door de tacklebox eens door te spitten kwam ik op een fel groene jerkbait van Abu Garcia Svartzonker terecht. Je raadt het al. Binnen 3 worpen de eerste snoek. En later volgde er nog 2 stuks binnen het half uur. Blijkbaar heeft het ontbreken van het gebruikelijke doorzicht van het water het voor de snoeken moeilijker gemaakt om een prooi te vinden. Het felle kunstaas maakte hier het verschil. In andere sloten zou dit weer net andersom kunnen werken als de snoek hier gewend is meer te jagen op lokaliseren van de vis met het zijlaan orgaan. Maar ook per stuk water kan dit weer net anders liggen. Onder een brug door vissen is een stuk donkerder dan het omliggende water. Misschien voor de volgende keer hier een meer licht gekleurd stuk kunstaas gebruiken om te zien of ze dan wel willen buiten, maar naast de brug meer natuurlijk ogend kunstaas.